Groningen

Wie de krant leest krijgt het idee dat grote groepen mensen lijnrecht tegenover elkaar staan. Alsof mensen geen begrip op kunnen brengen voor de situatie waarin een ander verkeerd. Niets is minder waar.

Ik ben nu ruim 17 jaar lid en actief voor de SP. Één van de meest onderscheidende kenmerken van de SP is onze werkwijze. Door met mensen de strijd aan te gaan voor betere leef-, woon- en werkomstandigheden, zijn wij permanent met mensen in gesprek. In hun buurt of op hun werkplaats. Na ruim 17 jaar gesprekken in buurten en op werkplaatsen is mij één ding helder: Mensen willen niet tegenover elkaar staan.

Zo sprak ik met boeren die op het land of met vee werken. Zij willen een eerlijke boterham verdienen maar worden nu door de bank en supermarkt uitgemolken. Op een klimaatdemonstratie sprak ik jongeren die geen betaalbare woningen kunnen vinden, met een enorme studieschuld zijn opgezadeld, zich druk maken over de toekomst van onze planeet en boos zijn op grote vervuilers zoals Shell.

Het gaat in beide gevallen om mensen die het beste van hun leven willen maken maar niet het gevoel hebben dat de heersende politiek aan hun kant staat. Daarom moeten werkende mensen samen de strijd aangaan voor een groter deel van de winst. Samen met boeren moeten we de strijd aangaan tegen banken en supermarkten die hen geen eerlijke prijs voor hun product bieden, maar wel miljarden aan aandeelhouders uitkeren. Aandeelhouders die hier geen uur voor gewerkt hebben. Samen met jongeren moeten we de strijd aangaan tegen huisjesmelkers die miljoenen verdienen door zich het inkomen van (jonge) huurders toe te eigenen door torenhoge huren te vragen. Huisjesmelkers die hier geen uur voor hoeven te werken.

De strijd van werkende mensen mag daar niet stoppen. Want het zijn ook liberale politici die dit mogelijk hebben gemaakt. Zij verlaagden de belastingen voor grote bedrijven en vermogens en verhoogden de belastingen op inkomens en consumptie voor werkenden mensen. Zij gaven banken, supermarkten en huisjesmelkers de vrijheid om miljarden euro’s van werkende mensen af te pakken.

Zoals vele negentiende eeuwse economen al stelden is arbeid de bron van alle rijkdom. Wie werkt hoort daar een eerlijke boterham mee te verdienen. Daarom moet de strijd tegen banken, supermarkten en huisjesmelkers gecombineerd worden met de strijd tegen liberale politici die enkel hun belangen dienen. Want boeren en actievoerende jongeren hebben veel meer met elkaar gemeen dan met banken, supermarkten, huisjesmelkers en liberale politici. Als we die strijd samen voeren, dan zullen we winnen.