Groningen

Begin deze week kwam ik terug van vakantie. Één van de eerste nieuwsberichten die is las, ging over het mogelijke vertrek van Essent uit Groningen. Dit zou een verlies van 200 arbeidsplaatsen betekenen voor Groningen. Dit zou natuurlijk doodzonde zijn! Dat vindt ook wethouder Joost van Keulen (VVD).

 Die in een eerste reactie aangeeft dat hij het besluit betreurd. Maar de wethouder geeft ook aan dat hij geen beslissende partij in deze plannen is en dat de gemeente Groningen hier eigenlijk niet zoveel aan kan doen. Iets wat we steeds vaker horen bij sectoren die vermarkt en geprivatiseerd zijn. Dan hoor je (liberale) bestuurders zeggen: "Hier gaan wij niet over". Helaas klopt dit. Of toch niet helemaal: Waren wij als gemeente Groningen niet tot kort, gezamelijk met andere lagere overheden, eigenaar van Essent? Hebben wij onze democratische zeggenschap en directe invloed op onze energievoorzieningen niet drie jaar geleden verkocht aan het Duitse RWE?

Met de privatisering van Essent en de verkoop aan RWE is het winstdenken de boventoon gaan voeren. Dan gaan de financiële belangen al snel voor de maatschappelijke. Winst gaat dan al snel voor mensen. Natuurlijk kun je dit Essent/RWE kwalijk nemen, maar van hen snap ik het nog wel. Zij moeten hun aandeelhouders tevreden houden. Dan gaan de financiële belangen al snel voor de maatschappelijke. Winst gaat dan voor mensen.Of het nu gaat om duurzaamheid, betaalbaarheid of werkgelegenheid.

Het betreuren van het verlies van 200 arbeidsplaatsen is prima. Je best doen om de 200 arbeidsplaatsen voor Groningen te behouden ook.Maar het is onvolledig om te zeggen: "Daar gaan wij niet over". Het is helaas: "Daar gaan wij niet meer over".