Groningen

 

Bloemen voor Simplon, dat was het idee dat vrijdagavond werd voorgesteld op een bijeenkomst van Studio Plakband. Het voortbestaan van het poppodium wordt bedreigd door hun slechte financiële situatie. Via Facebook werd opgeroepen langs te komen zodat er gezamenlijk nagedacht kon worden over een actie om “een signaal af te geven”.

In dit geval een signaal aan de stad en de gemeente om nog maar eens duidelijk te maken dat Simplon onmisbaar is voor Groningen.

Onmisbaar omdat er zoveel jong talent daar de kans krijgt zich te presenteren en te ontwikkelen, onmisbaar voor de bezoekers die zo een avond kunnen genieten en onmisbaar voor het personeel en alle vrijwilligers.

 

Ik kuste voor het eerst mijn lief voor de Simplon. Als jonge Groningse SP’er was deze bijeenkomst dus sowieso niet één die ik kon overslaan. Als SP hebben we de functie van Simplon als belangrijke culturele waarde altijd erkend én is actie voeren nog altijd geen middel dat we schuwen om iets duidelijk te maken.

Ik bedoel, een goede actie werkt beter en is door het aanstekelijke enthousiasme vele malen leuker dan eindeloos vergaderen. Toen ik in 2005 lid werd van ROOD, de jongerenvereniging, had ik geen ervaring met actie voeren. Ik was in de veronderstelling dat het ophield bij jezelf vast binden aan bomen maar dat bleek gelukkig een illusie.

Tegenwoordig lijken internet en sociale media niet meer weg te denken als onderdeel van het actie voeren. Dat is prima. Het is een makkelijke manier om veel mensen snel te bereiken. Het is echter een ander verhaal als sociale media de actie lijken te vervangen. De Pietitie voor het behouden van het Sinterklaasfeest was geen actie. Het was slechts een verzameling van likes.

 

Daarbij lijkt internetdemocratie steeds meer op te komen. We geven een like hier, retweeten daar en hebben onze mening weer kenbaar gemaakt. Wat het daadwerkelijk oplevert is twijfelachtig. Als ik dan tegelijkertijd lees dat de opkomst voor de verkiezingen in Leeuwarden minder dan 40% is, vind ik het nog zorgelijker.

Helpt het echt als Nick van Simon, of Simon van Nick, oproept te storten voor giro 555 en dan een stortvloed van negatieve reacties krijgt en we dan massaal weer zijn tegenreactie gaan liken? Lekker vanuit de luie stoel met een kopje thee reageren op Telegraaf.nl gaat volgens mij ook echt de wereld niet beter of mooier maken.

Op zich is er niets mis met een goede discussie op internet maar daar zitten wel voorwaarden aan. De discussie moet niet verzanden in simpel geschreeuw of gescheld verborgen achter een IP-adres én, misschien nog wel belangrijker, het mag nooit een vervanging worden voor de discussie die gevoerd moet worden in het echt, die leidt tot echte beslissingen en besluiten.

Twee weken geleden hebben schoonmakers het stadhuis van Groningen bezet. Zo dwongen ze een gesprek af over de arbeidsvoorwaarden met de wethouder. Dat was ze misschien ook wel gelukt met een Facebookactie. Maar dat zou nooit hetzelfde gevoel van verbondenheid hebben gegeven. Strijdend voor hetzelfde doel, kom je immers snel dicht bij elkaar. Ik ben heel erg benieuwd wat de actie voor Simplon gaat opleveren. De Facebookpagina heeft inmiddels bijna 2500 likes.

Ik hoop van harte dat het niet bij een Facebookactie blijft maar mensen elkaar vinden in hun voorliefde voor Simplon. Dat geeft niet alleen een signaal af maar geeft ook dat essentiële gevoel van solidariteit dat nodig is om die betere wereld, of betere stad, te bereiken.