Groningen

Onlangs werd ik geïnterviewd voor de Nederlandse Vrouwenraad. Het doel is om meer vrouwen te betrekken bij (lokale) politiek. Het percentage vrouwelijke gemeenteraadsleden ligt iets onder de 27 procent. Terwijl juist de gemeenteraad zoveel mogelijk een afspiegeling zou moeten zijn van de inwoners van de gemeente.

Er zijn in Groningen 39 raadszetels te verdelen op 19 maart. Dat betekent dat nooit alle meningen van mensen in de stad vertegenwoordigd kunnen worden, want daarvoor zijn simpelweg te veel meningen. Maar het is wel belangrijk dat die 39 zetels zo ingevuld worden dat ze een realistische afspiegeling zijn van meningen van de mensen in de stad en niet slechts een kleine elite vertegenwoordigen. Als het waarheid wordt dat er slechts een opkomst is bij de aankomende verkiezingen van 42 procent dreigt dat toch te gebeuren.

Dan wordt er vaak gewezen naar het vertrouwen in de politiek. Dat politici te ver afstaan van mensen om hun mening nog goed te horen en er iets zinvols mee te doen. Ik denk dat er heel veel verschillende manieren zijn om een verschil te maken in deze wereld en stemmen is er slechts één van. Het is een instrument om onze democratie werkbaar te maken maar dat instrument is alleen zinvol als het daadwerkelijk de mening van mensen weergeeft. Dat betekent dat raadsleden op straat te vinden moeten zijn, naar mensen moeten luisteren, moeten samenwerken met wijkorganisaties en initiatieven van bewoners kan ondersteunen.

Daarom is het belangrijk op 19 maart een goed afgewogen keuze te maken. Voor vrouwen, maar net zo goed voor mannen, jongeren, ouderen, socialen en liberalen. Het houdt echter niet op bij verkiezingen. Ook daarna moeten we samenwerken om Groningen zo mooi, goed en leefbaar te houden. In de raadszaal, maar belangrijker, ook daarbuiten.

Lees hier het interview.