ROOD-lid Nima Ghayour over discriminatie in het uitgaansleven
ROOD-lid Nima Ghayour over discriminatie in het uitgaansleven
ROOD-lid Nima Ghayour sprak woensdag 16 mei de Groninger raadscommissie financiën en veiligheid toe. Hij deed er zijn verhaal over zijn ervaringen in het uitgaansleven van Groningen. Ghayour was uitgenodigd door SP-raadslid Ria Rademaker, om de commissie er van te overtuigen dat discriminatie in uitgaansleven nog aan de orde van de dag is. Ook in Groningen.
De reden van Nima’s optreden is het rapport ‘Uitgaan van veiligheid’, dat de raadscommissie besprak met burgermeester Wallage. In het rapport is aangetoond dat sommige Groningse uitgaansgelegenheden nogal selectief zijn in hun deurbeleid, oftewel: ze discrimineren op basis van huidskleur. ROOD en de SP vinden dat dit soort schandalige praktijken niet door de beugel kan. De gemeente gaat nu een ‘deurpanel’ starten, dat er voor moet zorgen dat gediscrimineerde mensen snel aangifte doen. De SP juicht dit initiatief toe, maar wil ook dat uitgaansgelegenheid keihard aangepakt worden, als blijkt dat ze discrimineren. Groningen moet alles op alles zetten om discriminatie en racisme de wereld uit te helpen.
'Ik zou graag meer voorbeelden willen noemen maar daar heb ik minstens drie uur voor nodig'
Om de commissie van de noodzaak te overtuigen dat discriminatie nog aan de orde van de dag is, heeft Nima Ghayour zijn ervaringen verteld. Ghayour is namelijk herhaaldelijk geconfronteerd met discriminatie in het uitgaansleven van Groningen. Hieronder zijn wat passages uit zijn verhaal te lezen. Ghayour: ”Een recent voorbeeld hiervan is dat ik enkele weken geleden op een donderdagavond drie keer ben geweigerd omdat ik geen collegekaart bij me droeg. Bij één van die zaken vroeg ik aan de portier: ‘waarom die (blanke) jongens voor mij niet?’ Hij zei ‘die ken ik en ik zie aan hen dat ze studenten zijn.’ Dat is geen antwoord voor mij om mee te leven, maar ik ging er niet verder op in. Er kwamen 3 jongens die naar binnen wilden. De portier zei: 'jongens garderobe rechts.' Ik ging terug naar de portier en vroeg: ‘ken je hun ook?’ ’Ja, die komen hier wel vaker.’ Ik zei: ‘daarom moet je ze ook laten weten waar ze de garderobe is?’ Dit zijn maar slechts enkele voorbeelden van de tientallen keren dat ik met selectief deurbeleid te maken heb gehad. Ik zou graag meer voorbeelden willen noemen maar daar heb ik minstens drie uur voor nodig in plaats van drie minuten. Vergeet niet dat deze manier van omgang met minderheden, ook effect heeft op de beeldvorming en vooral het gedrag van deze buitengesloten groep.”
Discriminatie in horeca moet worden uitgebannen
Dossier Ria Rademaker