“Stille tocht dreigt te institutionaliseren”
“Stille tocht dreigt te institutionaliseren”
“Waar waren de ouders met kinderen? Waar waren de jongeren?” vraagt SP-raadslid Tanja Kiriënko zich af. Vanochtend zegt zij in het Dagblad van het Noorden zich zorgen te maken over het ieder jaar afnemende aantal mensen dat meeloopt in de stille tocht voorafgaand aan de Dodenherdenking.
Kiriënko: “Niet om mezelf op de borst te slaan, maar ik heb drie uitnodigingen afgeslagen om te gaan barbecuen, te zwemmen en te zonnen. Als ik dan zeg: ik ga naar de Dodenherdenking, dan zegt iedereen, goh, wat goed! Maar ze gaan niet mee. Het wordt door veel mensen als een opoffering gezien en het is al heel wat als je twee minuten stil bent.”
De gemiddelde herdenker wordt volgens Kiriënko steeds kleiner en krommer en bestaat nog maar voor een klein gedeelte uit mensen die geen organisaties vertegenwoordigen. “Over tien jaar alleen nog maar organisaties of helemaal opheffen?”vraagt Kiriënko zich af. Maar dat wil ze zeker niet: “We hebben het over onze opa’s en oma’s. Ik vind dat we nog lang niet moeten stoppen met de herdenking.” Ze schaamt zich ten opzichte van de oudere mensen. "Die krijgen op deze manier het gevoel dat het allemaal vergeten is."
Opinieartikel: Waar was jij gisteravond?
Dossier van Kiriënko