h

‘Groningen glanst en dat moet zo blijven!’

8 november 2009

‘Groningen glanst en dat moet zo blijven!’

‘Jannie is er ‘s ochtends als eerste en doet ’s avonds het licht uit’, melden de bodes op het stadhuis. ‘Jannie gaat soms wel erg diep in op de details’, zuchten de ambtenaren. ‘Jannie is enorm betrokken. Ze heeft voor iedereen aandacht en ze is volkomen oprecht’, jubelen Stadjers die in de praktijk met haar te maken krijgen. ‘Jannie wordt ooit burgemeester en een heel goede ook’, bezweert een collega-wethouder. Jannie Visscher is sinds april 2006 wethouder voor de SP en beschikbaar voor een nieuwe termijn als stadsbestuurder. Tijd voor een nadere kennismaking.

Alle miljarden die het Rijk gepompt heeft in de banken en verzekeraars moeten weer terugkomen. Dat worden enorme bezuinigingen die veel mensen in de stad hard raken. Kun je dan niet beter wethouder-af zijn na de verkiezingen?

Visscher (geprikkeld): ‘Kom nou. Juist als het moeilijker wordt hebben de mensen in de stad de SP heel hard nodig. Solidariteit is de komende jaren belangrijker dan ooit, en die is het beste gewaarborgd als de SP mee aan het roer blijft. Natuurlijk wordt het een lastige periode, maar ik ben geen wethouder geworden om het gemakkelijk te krijgen.’

Het gaat niet om moeilijk of makkelijk: zonder geld kun je alleen maar de bezuinigingen van Bos en Balkenende doorvoeren. Dat is toch niet de taak van de SP?

‘Het is de taak van de SP om keihard te knokken voor een samenleving waarin sociaal en solidair geen holle
frasen zijn. En dat moet je ook doen als het tegenzit, en misschien wel juíst dan. Waar denk je dat de bezuinigingen terechtkomen als de VVD terugkeert in het college? Juist, bij de mensen die het al heel moeilijk hebben. Dat kunnen wij voorkomen door mee te blijven besturen. En dus moeten we daar op inzetten. Dat zijn we aan de stad en de mensen verplicht.’

Je was een succesvol actievoerder in de Hortusbuurt, tegen de bouwplannen van de universiteit en de gemeente. Nu zit je aan de andere kant. Hoe voelt dat? En wat doe je met je actie-ervaringen?

‘In de Hortusbuurt heeft de gemeente echt fouten gemaakt en dat later gelukkig ook toegegeven en goedgemaakt. Kijk, de plannenmakers en -uitvoerders van de gemeente werken vanuit de beste bedoelingen. Maar het blijkt in de praktijk erg moeilijk voor hen om zich in de stadjers te verplaatsen. Wat ik steeds doe, is zeggen ‘ga naar de mensen toe’. Vertel hoe het zit en wat het probleem is. Kom niet meteen met een kant-en-klare oplossing, maar vraag de mensen hoe zíj het zouden aanpakken. Bewoners komen vaak zelf met de beste ideeën voor hun buurt. En zeker, soms komen ze met wensen die onhaalbaar zijn. Dan moet je eerlijk zeggen dat het niet kan. En uitleggen waarom. Mensen worden terecht boos als ze het gevoel krijgen niet serieus genomen te worden. Wees open en eerlijk, dat werkt altijd het beste.’

Hoe kijk je terug op vier jaar SP-wethouders in Groningen?

‘Met voldoening. Er is de afgelopen jaren grote vooruitgang geboekt. Er is veel extra geld en aandacht gekomen voor de mensen en de buurten die het zonder steun van de gemeente moeilijk redden. In de wijkvernieuwing gaat het niet langer om de stenen, maar om de mensen en de voorzieningen. Het sociaal beleid is fors verbeterd: meer dan ooit zorgen we dat iedereen volwaardig deel kan nemen aan de samenleving. En ook meer dan ooit denken we aan de generaties na ons. We doen erg ons best om de duurzaamste stad van Nederland te worden, de financiën zijn op orde en met investeringen in de tram, fietspaden en de aanpak van de Ringweg houden we Groningen bereikbaar. Natuurlijk is dat niet allemaal de verdienste van de SP, en natuurlijk moet er ook nog heel verbeterd worden, maar we zijn op de goede weg en ik ben trots op de rol die wij daarin spelen.’

Als wethouder met een breed pakket heb je met alles en iedereen te maken. Waar heb je de leukste herinnering aan?

‘Heel blij ben ik dat we als gemeente de huishoudelijke verzorging overeind hebben kunnen houden ondanks het faillissement van Thuiszorg Groningen. Dat heeft veel energie gekost, maar ook veel opgeleverd. De ontwikkeling van de STIP’s is ook geweldig: de steun- en informatiepunten die in grond komen. Maar ook van kleinere zaken word ik enthousiast. De Heemskerck bijvoorbeeld. Een bijzondere stadjer was bezig het historische schip van Abel Tasman na te bouwen toen hij overleed. De Heemskerck bleek vervolgens een wrak te zijn dat zonk toen het wegpompen van het water stopte. Veel vrienden van de eigenaar vonden dat het schip toch behouden moest blijven. We zijn aan de slag gegaan, en onlangs overhandigde ik de sleutel van het schip aan een stichting die er het stadsstrand mee gaat versieren. Ook zo’n onverwacht succesje geeft energie.’

Een waar wil je nooit meer terug denken?

‘Aan de waterplas op het Bernouilliplein. Het grasveld was een speelplaats voor eenden geworden en de bewoners kwamen terecht bij mijklagen. Maar bij het oplossen van het probleem zat alles tegen, waardoor het veel te lang duurde voor de nieuwe drainage aangelegd was. Ik baalde daar enorm van. En wat ik ook wil vergeten, is mijn werkbezoek aan Selwerderhof. Daar hadden de medewerkers bedacht dat ik samen met het afdelingshoofd Begraafplaatsen naar de bodem van een vers gedolven graf moest. Het afdelingshoofd kon er met zijn lange benen wel weer uit komen, maar ik niet. Uiteindelijk ben ik er door een medewerker van Stadsbeheer uitgeduwd.’

Wat is Groningen voor jou?

‘De stad waar ik al 28 jaar met veel plezier woon. Een geweldige stad die – zoals het Grunnens Laid zegt—echt een juweel in een gouden rand is. Groningen glanst, en dat doet het door de mensen die er wonen en door de manier waarop die mensen met elkaar om gaan. Natuurlijk, het kan en moet allemaal nog beter. Maar als ik Groningen vergelijk met veel andere steden, ben ik heel blij dat ik híer woon. Zonder grote spanningen tussen bevolkingsgroepen en met een verfrissende mengeling van nuchterheid en saamhorigheid. Dat moeten we vasthouden: de glans van Groningen moeten we behouden en versterken. Dáár gaat het mij om.’

Anderen over Jannie:

‘Voor Jannie heb ik veel respect gekregen. Vooral hoe zij met de mensen omgaat. Als zij zegt ik heb alles geprobeerd, dan heeft ze echt alles geprobeerd. Daar heb ik bij haar nooit aan getwijfeld, mijn petje af!’
Geert Spieker, voormalig raadslid Stadspartij

‘Sommige politici profileren graag zichzelf, het liefst bij grote gebeurtenissen en met de pers erbij. Bij Jannie gaat het om de inhoud. Ze heeft de gave om recht tot het hart van de mensen te spreken.’
Linda Nijlunsing, docent maatschappijleer en voorzitter werkgroep Natuurlijk Tuinieren

‘Ik ken Jannie als een heel sociale en spontane vrouw. Ze is goed op de hoogte van alles wat er wordt gedaan in het vrouwencentrum en toont op een leuke manier haar waardering hiervoor. Ze komt heel eerlijk over en dat waardeer ik.’
Mina Kalpoe, gastvrouw en penningmeester van vrouwencentrum De Boei

‘Jannie staat in onze opvangvoorzieningen bekend als de daklozenwethouder. Ze eet mee in het Ommelanderhuis, loopt op tweede kerstdag in de Kostersgang binnen, gaat mee met daklozen naar Madurodam. En alles wat ze oppikt, zet ze om in aandacht voor deze uiterst kwetsbare mensen. Zonder overigens te schromen hen aan te spreken op grenzeloos gedrag. Aan de stad maakt ze duidelijk: ook deze mensen horen erbij.’
Wim Koks, directeur Stichting Huis voor thuis- en daklozen

Lees de krant 'Pronkjewail Groningen'

U bent hier